Huaraz en weer Lima
Door: José
24 Oktober 2016 | Peru, Lima
23 oktober 2016
Om 9.15 uur gehaald met een minibusje. Een volledige Spaanstalige bus inclusief een uitsluitend Spaans sprekende gids. Eerst hebben we Carhuaz bezocht. Een koloniaal stadje waar zowel Spaanse als koloniale stijlen zichtbaar zijn. Vanaf het grote plein is de berg Wallqan (6126 meter) zichtbaar. Deze is altijd bedekt met ijs.
Daarna hebben we Yungay bezocht. Deze stad is op 31 mei 1970 volledig verwoest door een aardbeving (7,9 op de schaal van richter) waarbij een gletsjer van de hoogste berg van Peru de Huascaran (6768 meter) naar beneden is gekomen. In vier minuten tijd was het gehele stad bedolven onder een laag modder. Alleen een paar mensen die buiten de stad of op het iets hoger gelegen kerkhof aanwezig waren hebben het overleefd. Circa 18000 mensen liggen nog onder de modder. Er mag niet gegraven worden en het stadje ligt als een grote begraafplaats nog onder de modder. De restanten van de kerk staan er nog en iets wat ze van een bus hebben terug gevonden. Een hoopje verwrongen staal. Op een heuvel is een Christusbeeld geplaatst die waakt over het stadje.
In het nationale park Huascaran zijn we naar de Lagoon gereden. Een mooi idyllisch plekje waar we graag enkele uren hadden doorgebracht. We zijn een deel om het meer heen gelopen. Het water was helder en toonde van afstand blauw. Overal had je een mooi uitzicht over het meer naar de Huascaran. De bergen aan de andere zijde hadden een mooie rots structuur. Heerlijke plek om te ontspannen.
Daarna zijn we naar een stadje gereden waar ze zelf ijs maken. We mochten allemaal met een lollystokje wat ijs uit verschillende ijsbakjes lepelen. We hebben ons er niet aan gewaagd aan deze massale speekseluitwisseling. Verder hebben we nog een aardewerkwinkel bezocht ne gekeken hoe zij met de hand dit aardewerk maakten en nog wat marktjes bezocht. Toen we in Huaraz terug waren en we geen idee hadden wat er nog verder op het programma stond hebben we ons afgemeld en zijn zelf terug naar het hotel gelopen. Het was inmiddels bijna 20.00 uur.
De 24e zijn we weer met een dagreis naar Lima gereden naar het ons bekende krot zonder daglicht en karig ontbijt. We kwamen met de bus langs het vliegveld en daar was ook een stop. Wij moeten de volgende ochtend op dit vliegveld zijn. De reisorganisatie had echter bedacht dat we nog ruim een uur in de bus moesten zitten naar het busstation en dan per taxi naar dat krot om de volgende ochtend met de taxi naar het vliegveld te gaan. Naar mijn mening versta je je vak dan niet. Ik heb nog overwogen om zelf een hotel bij het vliegveld te boeken. Dat had enkele uren reistijd gescheeld en in ieder geval meer comfort opgeleverd. Heb er slechts van afgezien, omdat mogelijk informatie over de rest van de reis bij dit hotel was gedropt, want dat hebben we nog steeds niet.