Islas Ballestas

Gisteravond hebben wij nog een toer geboekt naar Islas Ballestas. Het wordt ook wel mini-Galapagos, Peruaanse Galapagos of Galapagos voor de armen genoemd. Hoe dan ook, er zijn dieren te zien. We hadden gekozen voor een speedboot en eentje die alleen het mooiste eiland rond vaart. We hebben onder andere zeeleeuwen, humboldtpinguïns, aalscholvers, fregatvogels, bruine pelikanen, krabben, mosselen en hele mooie rotsformaties gezien. Eens in de paar jaar wordt het hele eiland leeg geschept en de mest verkocht. Je ruikt daar ook niets anders dan vogelpoep. Op de eilanden zelf kan je niet komen. Het is allemaal beschermd gebied. Verstandige keuze. Er leven echt duizenden vogels en ze nestelen daar ook.

Ook zijn we langs de cactus, tegenwoordig de kandelaar, geweest. Dit is een rotstekening die duizenden jaren geleden is gemaakt. Het regent hier nauwelijks en door de ligging heeft de wind er geen vat op. Het is een cactus, maar ze moesten het weer religieus maken, dus toen werd het een kandelaar.

Bij terugkomst een excursie geboekt naar het Reserva Nationale de Paracas. Daar Flamingos gezien en mooie uitzichten. Er zijn daar veel fossielen gevonden. De vissers hebben een kleine quotum en mogen alleen aan het restaurant daar leveren. We hebben daar dus meteen maar gegeten. Zelfs hier staat een monument voor San Martin. Vroeger in dit gebied zee geweest. Als je op de zandheuvels een beetje zand wegveegt met je handen, kom je pure zoutkristallen tegen. Het gebied is vulkanisch. Dat is te zien aan de rode rotsformaties en het rode zand. In augustus 2007 is het nabijgelegen Pisco zwaar getroffen bij een aardbeving en vrijwel volledig verwoest.

Na de toer zijn we weer richting strand gelopen om nog even van de zon, zee en vogels te genieten. Diverse vogels kwamen heel dicht bij, waaronder de snip. Fors verbrand, want zoveel zon had de huid nog niet gezien, maar wel genoten van de rust en de opkomende vloed.